PL
EN
DE
To najmłodsze w gminie sołectwo. Tworzą je dwie miejscowości oddzielone miedzą. Pokrzywno liczy ponad 230 mieszkańców, Kępa niespełna 50.
O Pokrzywnie źródła wspominają już w XVI wieku. Odnotowane zostało że od 1569 roku funkcjonowała tu huta szkła.
O ile Pokrzywno miało stałą nazwę, to Kępę – szesnastowieczną osadę młyńską – zwano różnie. Przed 1945 rokiem, mówiono na nią Kopa, a następnie, aż do lat sześćdziesiątych – Kapa.
Pokrzywno rozwinęło się dzięki istniejącemu tu przez wiele lat (do 1992 r.) zakładowi PGR, należącemu do Kombinatu Jaraczewo. Dziś część popegeerowskich obiektów i gruntów znajduje się w dzierżawie. Pamiątką po państwowym gospodarstwie są pobudowane ponad czterdzieści lat temu owczarnie. Z tamtych lat pochodzi zbudowane dla pracowników PGR małe osiedle składające się z trzech domów i dwóch bloków z wielkiej płyty.
Do 1975 roku wieś położona była na południowo-wschodnich rubieżach powiatu wałeckiego, związanego z regionem koszalińskim, a po utworzeniu województwa pilskiego – z gminą Szydłowo. Po likwidacji województwa, Pokrzywno i Kępa znalazły się na północo-zachodnich krańcach obecnego województwa wielkopolskiego i w gminie Trzcianka.
Najważniejszym obiektem we wsi jest XIX-wieczny neogotycki kościół p.w. Świętej Rodziny. Jest tu także świetlica wiejska zbudowana w 1965 roku oraz sklep. Okolice Pokrzywna od strony pobliskiej Łomnicy są pagórkowate, natomiast w stronę Kłody i Niekurska występują duże kompleksy leśne.
