Trzcianka - trzcianka.pl

Wieś rozdzielona jest na dwie osady, oddalone od siebie o 0,4 km. Łączą je dwie drogi. Pierwsza – macierzysta, położona jest kilometr od powiatowej drogi z Przyłęk do Jędrzejewa; druga biegnie przy stacji kolejowej.

Biernatowo zamieszkuje ok. 210 osób. We wsi są 42 budynki mieszkalne, jest 8 gospodarstw rolnych powyżej 10 hektarów (ziemie V i VI klasy).

Stacja kolejowa w Biernatowie na trasie z Krzyża do Piły funkcjonowała już ponad 150 lat temu – wraz z oddaniem w 1851 roku do ruchu całej żelaznej drogi Kolei Wschodniej z Krzyża przez Piłę do Bydgoszczy. Zachowała się pełna dokumentacja opisująca osadę i stację w Biernatowie. Dowiedzieć się z niej m.in. można, iż w 1884 roku wieś liczyła 400 osób.

Obecny wygląd stacji niewiele się zmienił (zachowała się nawet brukowana droga dojazdowa) stanowiąc piękny przykład kolejowej infrastruktury i architektury obiektów dworcowych z drugiej połowy XIX wieku. Kto wie czy stacja nie zostałaby rozbudowana, gdyby w okolicach Biernatowa doszło do budowy kopalni odkrywkowej węgla brunatnego. W latach międzywojennych w pasie od Siedliska do Dzierżążna Wielkiego przeprowadzone zostały próbne odwierty w poszukiwaniu złóż tego surowca, natomiast w pobliżu stacji Biernatowo niemieccy przedsiębiorcy zaczęli nawet próby eksploatacji węgla brunatnego. Jednak brak kapitału, a potem wojna, pokrzyżowały im plany budowy kopalni.

We wsi stoi kościół szachulcowy z XIX wieku, zachował się też stary cmentarz niemiecki, na którym znajdują się również polskie groby. Starsi ludzie opowiadają o dwóch mogiłach, które kiedyś znajdowały się w sąsiedztwie kościoła. Pochowane tam było rosyjskie małżeństwo, które po 1945 roku osiedliło się na wybudowaniu. Jednak młoda para długo nie zaznała szczęścia, została zamordowana przez włóczące się po lasach zbrojne bandy, a gospodarstwo zostało spalone. Od tego czasu miejsce nazywane jest  „Spaleniskiem”.

Dziś Biernatowo to cicha i spokojna miejscowość. Otaczające ją lasy pełne jagód i grzybów.